Normadisch Paviljoen

Met het door Archipelontwerpers ontworpen Nomadisch Paviljoen werd in 1998 vanuit theater Zeebelt een tijdelijk kampement opgeslagen in het atrium van het Haagse Stadhuis. Dit was de bijdrage van Zeebelt aan het 750 jarige bestaan dan deze stad. Naast het paviljoen bestond het Nomadisch Paviljoen uit een grote manifestatie en programmering die zich over 150 dagen uitstrekte en gericht was op de toekomst van onze cultuur en technologie. Tijdens deze 150 dagen draaide continu het computerprogramma Artificial van Remko Scha en Jos de Bruin. Dit programma creëert op basis van toeval willekeurig beelden. Niet gehinderd door menselijke beperkingen in perceptie en creativiteit, maakt het programma bij het genereren van vormen en patronen vruchtbaar gebruik van de combinatoriek van geparametriseerde wiskundige functies. Honderdvijftig dagen lang werd de beeldengenerator door Artificial aangestuurd, zonder één dag of één moment een repeteer aar beeld te presenteren.

De constructie van het Nomadisch Paviljoen bestond uit een dubbel gekromd dak van ongeveer 100 vierkante meter. Dit suprematistische bijna zwarte vierkant vlak vertoonde zich haast zwevend in de witte ruimte van het stadhuis. Het dak werd samen ontwikkeld met Hoogovens en bestond uit een hyperschaal opgebouwd uit twee lagen stalen profielplaten. Door deze twee lagen haaks op elkaar te plaatsen en onderling te verbinden, kon deze hyperschaal zonder randbalken uitgevoerd worden en konden de ondersteuningen vrij onder het dak gepositioneerd worden. Onder dit strakke constructieve dak werd een golvend dak van aluminium panelen geplaatst. De gewelfde ruimte tussen de twee daken diende als klankkast voor de klankruimte die door de componisten Horst Rickels en Edwin van der Heide werd gemaakt.