In onze observatie van de werkelijkheid bestaat de Kazernestraat uit een heterogene verzameling bouwwerken : stallen, pakhuizen, flats, kantoren, winkel/horeca panden, hotel en dit alles in zeer uiteenlopen kwaliteiten. Ook het daklandschap is niet eenduidig gedefinieerd en er zijn geen samenbindende bijzondere dankranden aanwezig. Kortom dit zijn van die typische achteraf straatjes met uiteenlopende bebouwing die je in ieder centrum van een stad tegenkomt.
In het ontwerp zijn de gevels van het penthouse ten opzichte van de bestaande rooilijnen teruggelegd waardoor door de woning zich als een autonoom paviljoen op het dak toont. Het volume is zo bepaald dat het past binnen de contouren van een denkbeeldige traditionele kap conform het bestemmingsplan.
Door het penthouse met “tijdloze” materialen te detailleren (zink) laten we het autonome karakter wel harmoniseren met het de materialen uit de straat. De vorm en de transparantie geven de opbouw een paviljoen achtig karakter waardoor de zware en gesloten bebouwing van de bestaande portiekflats worden gecorrigeerd. Door het terug liggende volume veroorzaakt deze opbouw minder belemmering in zicht dan de bestaande dakkapellen die in deze straat aanwezig zijn