Het project bevat 36 appartementen en twee penthouses. Op de begane bevinden zich de bergingen. De entree is zo gesitueerd dat je met de auto onder het gebouw kan rijden en droog kan uitstappen.
De grote uitdaging van dit project was om nieuwe interpretaties van de naoorlogse woningbouw verkennen. De locatie, Den Haag Zuid-West, bestaat voornamelijk uit een vierlaagse bebouwing en kent nauwelijks een variatie van woningtypen. De woningen met hun standaard plattegronden reflecteren de planologische kengetallen en de rigide productie methoden uit de jaren vijftig en zestig.
Archipelontwerpers stelde een gedifferentieerd woonprogramma voor, geschikt voor verschillende doelgroepen waar de bewoner de mogelijkheid zou krijgen om zijn plattegrond te bepalen. Na vele omzwervingen zou in dit gebouw de zogenaamde flexibele “unit-woning” gebouwd gaan worden. Deze “unit-woning” bestaat uit een casco met daarin een geprefabriceerde natte-cel of unit. Deze bevat een badkamer, een toilet, een keukenblok en een technische ruimte. De unit is met flexibele leidingen aan het casco gekoppeld en staat op wielen. Hierdoor kan deze unit binnen het casco in iedere richting worden verplaatst en kunnen bewoners zelf de indeling van de plattegrond bepalen.
Naar aanleiding van de oprichting in 1989 van Booosting (Stichting Industrieel Bouwen Nederland), is een eerste prototype gebouwd en uitgetest. Voor het project aan de Dedemsvaartweg zouden de kopers kunnen kiezen of ze een traditioneel gefixeerde inrichting of een flexibele vrij-indeelbare inrichting wilden hebben. Daar de makelaar de potentiële kopers niet op de hoogte heeft gebracht van deze mogelijkheid heeft helaas niemand voor de flexibele oplossing kunnen kiezen.